Uczulenie na słońce

Uczulenie na słońce – jak rozpoznać i leczyć?

Ciepła, słoneczna pogoda zazwyczaj zachęca do eksponowania swojego ciała na promienie słoneczne, które w nadmiarze mogą siać spustoszenie w naszym organizmie, a przede wszystkim w skórze. Specjaliści od dawna ostrzegają przed niekorzystnym wpływem promieniowania UV na ludzką skórę, która bywa niezwykle wrażliwa na bodźce zewnętrzne. Bardzo częstym objawem zaburzenia naturalnej równowagi skóry jest uczulenie na słońce, na które jesteśmy narażeni nie tylko latem, ale również wiosną czy wczesną jesienią. Zatem jak rozpoznać alergię na słońce i jak jej zapobiegać?

Alergia na słońce – czyli co?

Z technicznego punktu widzenia określenie „uczulenie na słońce” nie jest do końca adekwatne, gdyż promienie słoneczne jako patogen alergenny wpływa na pracę układu immunologicznego tylko w nielicznych przypadkach. Alergię słoneczną można zdefiniować jako nadwrażliwość skóry na promieniowanie UV, która nie ma nic wspólnego z odpornością organizmu. Specjaliści zaliczają alergię na słońce do kategorii schorzeń zwanych fotodermatozami, gdzie patogenem jest światło UV. Uczulenie od słońca najczęściej dotyka osób w przedziale wiekowym od 20 do 50 lat, choć zdarzają się wyjątki od tej reguły.

Wyświetl ten post na Instagramie.

🐡

Post udostępniony przez Zhi Zheng ❄️ 芷晴 ❄️ 지쟁 (@2hi2heng)

Alergie na slonce – przyczyny

Przyczyny pojawienia się uczulenia na słońce można podzielić na trzy podstawowe kategorie z uwzględnieniem czynnika patogennego odpowiedzialnego za wystąpienie symptomów skórnych.

Uczulenie na słońce – fotodermatoza idiopatyczna

Najczęściej występuje w okresie przejściowym między zimą a wiosną, kiedy skóra wciąż jest uboga w naturalny barwnik skórny, czyli melatoninę. Pełni ona funkcję ochronną przed szkodliwym działaniem promieniowania UV i zapobiega powstawaniu uporczywych schorzeń skórnych. Na fotodermatozę o podłożu idiopatycznym w największym stopniu narażone są osoby o genetycznie bladej cerze, choć osoby z ciemniejszą karnacją również znajdują się w potencjalnej grupie ryzyka.

Uczulenie słoneczne – dermatoza fototoksyczna

Ten rodzaj dermatozy wywoływany jest stosowaniem kosmetyków, ziół czy leków, które wchodząc w reakcję ze skórą powodują zaburzenie jej optymalnej równowagi. Świąd jako objaw alergii słonecznej bardzo często pojawia się po użyciu niektórych perfum, mgiełek czy dezodorantów zawierających w swoim składzie substancje chemiczne zmieniające swoje właściwości po kontakcie ze słońcem.

Uczulenie ze słońca – dermatoza fotoalergiczna

W tym przypadku niekorzystnym czynnikiem okazuje się obecność substancji uczulającej. Następuje rodzaj interakcji między alergenem i szkodliwego promieniowania UV powstaje fotohapten. Ten wiążąc się z białkami zawartymi w skórze uaktywnieniem się układu odpornościowego, a co za tym idzie, wystąpieniem reakcji skórnej w postaci wyprysku kontaktowego.

Alergia na słońce – objawy

Uczulenie ze slonca u każdej osoby może przebiegać różnorako, w zależności od naturalnych uwarunkowań takich jak struktura skóry czy zawartość melatoniny. Objawy towarzyszące uczuleniu na słońce mogą być mylone z objawami poparzenia słonecznego, choć wcale nim nie jest.

Alergia skórna na słońce najczęściej pojawia się w miejscu kontaktu ze słońcem, tuż po ekspozycji na naturalne promieniowanie UV. Dermatoza wywołana światłem słonecznym najpierw przybiera formę niewielkich, czerwonych bąbli powodujących nieodpartą potrzebę drapania. Podobny szereg objawów powszechnie nazywany jest wysypką lub pokrzywką słoneczną, która ma charakter fototoksyczny. Oprócz swędzących bąbli, mogą pojawić się również rumienie, pęcherze czy pieczenie tych okolic, które w największym stopniu narażone były na promieniowanie słoneczne. Wysypka bardzo często ustępuje samoistnie pod warunkiem zredukowania do minimum ryzyka odsłonięcia skóry na promienie UV.

Alergia od slonca może mieć również podłoże fotoalergiczne, a objawem tego rodzaju fotodermatozy w największym odsetku przypadków jest wyprysk kontaktowy. W odróżnieniu od wysypki słonecznej, wyprysk może pojawić się na skórze dopiero dobę lub dwie po kontakcie ze słońcem. Obszar występowania niewielkich grudek i wyprysków, które nierzadko powodują pieczenie i swędzenie, zwiększa się wraz z każdą mijającą godziną od wystawiennictwa na patogen.

Alergia na słońce – jak leczyć?

Po wystąpieniu któregokolwiek z wcześniej opisanych objawów uczulenia słonecznego warto wiedzieć, jak w takich sytuacjach postępować. Powstaje zatem pytanie: udać się do lekarza, poczekać na samoistny zanik dolegliwości skórnych czy leczyć je farmakologicznie lub domowymi sposobami?

Odpowiedź jest prosta – leczenie alergii słonecznej w postaci wysypki jest niezbędne w kontekście uniknięcia pogłębienia niepokojących objawów. Przed wizytą u dermatologa należy przede wszystkim zadbać o wyeliminowanie czynnika patogennego. W leczeniu uczulenia słonecznego bardzo często stosuje się fotochemioterapię, czyli naświetlanie skóry falami o optymalnej długości. W redukowaniu objawów pokrzywki świetlnych pomagają leki o działaniu przeciwmalarycznym, jak również preparaty zawierające beta-karoten czy cynk.

Uczulenie słoneczne – jak zapobiegać?

Lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego warto już teraz warto zacząć jeszcze lepiej dbać o skórę i chronić ją w sposób kompleksowy. Przez 365 dni w roku, zamiast tradycyjnych kremów nawilżających do twarzy, warto stosować kremy z filtrem UV, które nie tylko przeciwdziałają uczuleniom słonecznym czy nowotworom skóry, ale i hamują procesy jej starzenia. W lecie, kiedy najbardziej jesteśmy narażeni na mocne promieniowanie słoneczne, warto odpowiednio się ubierać i chronić skórę przed nadmiernym kontaktem ze światłem UV.